zepsucie obyczajów

См. также в других словарях:

• zepsucie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zepsuć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} upadek, rozwiązłość obyczajów, rozkład moralny; demoralizacja :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zepsucie — n I 1. rzecz. od zepsuć. 2. «upadek moralności, rozwiązłość obyczajów» Skutki zepsucia. Ulegać, opierać się zepsuciu …   Słownik języka polskiego

• obyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, umowny, najczęściej utwierdzony tradycją sposób postępowania w danych okolicznościach, właściwy pewnej grupie ludzi, charakterystyczny dla danego terenu, okresu itp.; zwyczaj» Dawny, ludowy,… …   Słownik języka polskiego

• obyczaje — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. obyczajejów {{/stl 8}}{{stl 7}} powszechnie akceptowany przez daną społeczność sposób życia, prowadzenia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Panują gdzieś surowe obyczaje. Upadek, zepsucie obyczajów. Rozwiązłość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• deprawacja — ż I, DCMs. deprawacjacji, blm «pozbawianie zasad moralnych; demoralizacja, zepsucie obyczajów, deprawowanie» Zapobiegać deprawacji. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• ciskać [rzucać] gromy — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć, wymyślać na kogoś, na coś; głośno, w ostrych słowach dawać wyraz swojemu oburzeniu, wściekłości na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucał gromy na dzisiejszą młodzież, gdy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gangrena — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gangrenanie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obumarcie tkanek w organizmie żywym wskutek zakażenia; zgorzel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gangrena nogi. Człowiek dotknięty gangreną …   Langenscheidt Polski wyjaśnień